Rolstoelrugby gaf Rienk vertrouwen

Revalidatie na een zwaar ongeluk, amputatie of hersenbloeding is een lang traject. Je moet je veranderde lichaam opnieuw leren kennen en je moet in veel dingen ook weer nieuw vertrouwen krijgen. Revalidatiespecialist Inge Vuijk interviewde voor een boek elf mensen over hun leven na een ongeluk of operatie. Een van hen is Rienk Rozema (28) die door een auto-ongeluk een dwarslaesie opliep. 

Dat revalideren een ingewikkeld proces is van vallen en opstaan weet Rienk als geen ander. Een half jaar na zijn ongeluk in 2017 ging hij naar Bolivia om daar te helpen aan de bouw van een school. Het was een mooie ervaring, maar toch kwam hij zichzelf tegen. “Je lichaam verandert heel erg, je moet het opnieuw leren kennen, maar ik ging door zoals voor het ongeluk. Ik wilde mijzelf bewijzen”, vertelt hij in een interview met het Friesch Dagblad. 

Sporten als vroeger

Eenmaal thuis durfde hij niet veel meer te doen en ging hij meer als een kluizenaar leven. Hij kon ook maar niet wennen aan zijn rolstoel en voelde zich ook vaak bekeken door anderen. Een speciale training en de ontdekking van rolstoelrugby hielp hem om weer vertrouwen in zijn lichaam te krijgen. “Het voelde zoals het sporten vroeger voelde, als je in een rolstoel zit is het moeilijk je hartslag omhoog te krijgen. Maar hiermee lukte dat. En het voelde veilig: ik was daar niet anders dan anderen.”

Lang proces

Het sporten heeft hem geholpen, maar het ongeluk heeft hij nog altijd niet helemaal verwerkt. “Dat is een lang proces dat nog steeds bezig is”, vat hij de afgelopen vier jaar samen. “Angst in je hoofd verlamt meer dan een dwarslaesie”, zegt Rienk. Daarmee bedoelt hij dat angsten of wat anderen van je denken je heel erg tegen kunnen houden. “Ik ken genoeg mensen die alles uit het leven halen en een dwarslaesie hebben, aan wie mensen die wel kunnen lopen een voorbeeld kunnen nemen.”

Bron: Friesch Dagblad