Harm is weer aan de bal

Als Harm Bulthuis voor een levensverzekering een medische keuring moet ondergaan, ontdekt de arts dat de eiwitwaardes in zijn urine te hoog zijn. Een teken van nierproblemen. Hij wordt direct doorgestuurd naar het ziekenhuis waar blijkt dat zijn nierfunctie nog maar 30% is als gevolg van een chronische nierziekte. Vier jaar later is de ziekte zo ver gevorderd dat een niertransplantatie onvermijdelijk is. In februari 2019 krijgt hij een nieuwe nier. Harm herstelt snel en heeft inmiddels ook zijn favoriete sporten weer kunnen oppakken! Hij tafeltennist en voetbalt weer.

De meeste mensen staan lang op een wachtlijst voor orgaandonatie, maar bij jou viel dat mee.
“Dat klopt. Ik was in de gelukkige omstandigheid dat er verschillende mensen waren in mijn naaste omgeving die een nier aan me wilden afstaan. Mijn zussen, mijn zwager, mijn eigen vrouw en mijn moeder waren hiertoe bereid. Uiteindelijk bleek mijn moeder de beste match te zijn. Mijn moeder is al op leeftijd, dus ze moest wel eerst extra keuringen ondergaan om er zeker van te zijn dat ze de ingreep aan zou kunnen. Gelukkig was ze fit genoeg. Toen bleek dat het door kon gaan, was het wachten op een datum voor de transplantatie. Op een maandag werd ik gebeld dat er een andere transplantatie niet door ging, waardoor er op korte termijn een plek was. Of we die woensdag al konden komen. Omdat het zo snel ging, had ik maar weinig tijd om me druk te maken.”

Ging het goed?
“Ja, de ingreep ging goed bij zowel mijn moeder als mijzelf. Het gehalte afvalstoffen, waaronder bijvoorbeeld creatinine, was 12 uur na de operatie al gehalveerd. De nier begon dus gelijk te werken! Mijn moeder kon op zaterdag al naar huis. Zelf moest ik tot dinsdag blijven en daarna moest ik rustig herstellen. Ik kon weer rustig lopen en na zes weken kreeg ik groen licht en mocht ik weer sporten. Ik ben toen op onderzoek uitgegaan en ontdekte de website van SET, Sport En Transplantatie. Voor de operatie speelde ik voetbal en tafeltennis en dat waren ook de sporten die zij aanboden. Dat kwam dus heel mooi uit.”

Wat maakt dat sporten anders is na een transplantatie?
“Je moet als het ware weer wennen aan je eigen lichaam. Je bent wat eerder buiten adem dan voorheen en je durft niet zomaar meer alle bewegingen te maken bij het sporten. Als je voetbalt met SET zijn er daarom ook andere spelregels en lichamelijk contact is niet toegestaan. Ik ben begonnen met tafeltennis. Dat was zes weken na de operatie. Een paar maanden daarna ben ik gaan voetballen bij SET. Het was heel fijn om mijn oude sporten weer te kunnen oppakken en te merken dat je weer langzaam je conditie en je balgevoel terug krijgt.”

Is het ook prettig dat je met lotgenoten onder elkaar speelt?
“Zeker. Er is een groot begrip onderling. De ene dag kun je je heel anders voelen dan de andere dag. Je kunt vermoeid zijn of vergeetachtig. Lotgenoten weten van elkaar wat er aan de hand is. Je bent opener naar elkaar over hoe je je voelt. Het is prettig om dat te kunnen delen.”

Hebben jullie een doel waar je naartoe werkt?
“Volgend jaar is het WK voor getransplanteerden in Italië en dat hopen we te winnen. We zijn dit jaar tweede geworden bij de World Transplant Games, dus we maken zeker een kans.”

En je oude team bij The Gunners?
“Daar speel ik sinds oktober ook weer mee. We spelen alleen wedstrijden. De eerste keer dat ik weer meedeed stond ik op de reservelijst. Na 10 minuten werd ik erin gezet en ik ben er niet meer uit geweest! Mijn teamgenoten gaan er heel positief mee om en ze beseffen dat ik heel wat meegemaakt heb.